حشره کش ایندوکساکارب(آوانت) کاوش

ایندوکساکارب تنها ملکول موجود از گروه اکسادیازین در جهان می باشد که ازدو ایزومر نوری تشکیل شده است:

DPX -KN 128 75% با خاصیت حشره کشی

DPX -KN 127 25% بدون خاصیت حشره کشی

که با خاصیت تماسی و گوارشی که پس از تماس یا بلعیدن بوسیله حشرات (Bioactivation) در بدن آنها فعال می گردد DPX MP062 تبدیل به DCMP می شود. که این فرایند روی سیستم مرکزی اعصاب حشرات تاثیر گذاشته، ماده فعال کانال‌های سدیم را در آکسون سلول‌های عصبی مسدود می‌نماید.

۲ تا ۴ ساعت پس از پاشش ایندوکساکارب تغذیه لاروها قطع شده ۲۴ تا ۶۰ ساعت بعد می میرند.

این حشره کش روی تخم های آفات نیز موثر است ودر صورتی که در زمان سمپاشی در معرض ایندوکساکارب قرار گیرند لاروها پس از خروج و پس از کمی تغذیه از پوسته تخم از بین می روند.

خاصیت گوارشی این حشره کش بر سایر خواص آن برتری دارد.

تمام لارو پروانه های برگخوار و میوه خوار به شدت به ایندوکاکارب حساس هستند و کنترل می شوند ( به جز لاروهای خاکزی مانند آگروتیس) همچنین برخی از زنجرک ها و ملخ ها نیز به این حشره کش حساس هستند.

این حشره کش به خاطر شکل تاثیر خود کمترین اثر سوء را روی حشرات مفید نظیر حشرات و کنه های شکارگر و پارازیت دارد. به همین دلیل در مدیریت تلفیقی و مدیریت مقاومت آفات جایگاه مناسبی دارد.